TAVİANLARDA AMNİYOTİK SIVI VE PLASENTA MEMBRANIN KEMİK İYİLEŞMESİ ÜZERİNE ETKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Amaç: Bu çalıŞmada tavŞanlarda amniyotik sıvı ve plasenta membranın kemik iyileŞmesi üzerinde etkisini incelemeyi amaçladık. Materyal - Metod: ÇalıŞmada 24 adet Yeni Zelanda tavŞanı kullanıldı. Toplam 24 tavŞan; Sayı, cinsiyet ve sakrifikasyon sürelerine göre, Grup I (n=12; 6 diŞi 6 erkek) erken kemik iyileŞme grubu, Grup II (n=12;6 diŞi 6 erkek) geç iyileŞme grubu olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Her tavŞanın iki parietal kemiğine 6 mm çaplı 1.0-2.0 mm derinliğinde dairesel 4 adet kritik boyutta defekt hazırlandı. Defektlere göre; Grup I (n=24) serum & xenogreft (kontrol) grubu, Grup II (n=24) amniyotik sıvı & xenogreft grubu, Grup III (n=24) amniyotik plasental membran & xenogreft grubu, Grup IV (n=24) amniyotik sıvı & amniyotik plasental membran & xenogreft grubu olmak üzere 4 gruba ayrıldı. TavŞanların yarısı 4. hafta diğer yarısı ise 12. haftada sakrifiye edildi. Alınan örnekler histolojik ve immünohistokimyasal olarak incelendi. İmmünohistokimyasal olarak Alkalen fosfataz (ALP) ve Osteokalsin (OCT) ekspresyonlarına bakıldı. Yeni kemik oluŞumu incelendiğinde hem 4. hafta hem de 12. hafta sonuçlarında kontrol grubu ile diğer gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık görüldü. Sonuç: Histopatolojik incelemeler sonucunda kısa dönem örneklerde erken gruplar arasında kemikleŞme oranı en iyi olan grubun erken amniyotik sıvı amniyotik plasental membran grubu olduğu görülmüŞtür. Geç dönem örneklere göre kemikleŞmenin en iyi gerçekleŞtiği grup geç plasenta grubudur.