Giriş-Amaç: COVID-19 Pandemisi ile birlikte değişime uyum ve adaptasyon sağlamak için çabalamaktayız. Araştırma, üniversite hemşirelik öğrencilerinde bu sürece etki eden demografik veriler, Kişilerarası İlişki Biçimi ve Sosyal-Duygusal Yetkinlik düzeyinin Pandemi Kaygısına etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: İlişki arayıcı olarak tasarlanan çalışma verileri, etik kurul onayı alındıktan sonra bir üniversitede 2021-2022 eğitim-öğretim yılında öğrenim gören 349 hemşirelik lisans öğrencisinden toplanmıştır. Veriler, Tanıtıcı Bilgi Formu, Kişilerarası İlişki Boyutları Ölçeği (KİBÖ), Sosyal-Duygusal Yetkilik Ölçeği (SDYÖ) ve Pandemi Kaygısı Ölçeği (PKÖ) ile toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 25.0 programında tanımlayıcı istatistikler (sayı-yüzde dağılımı) korelasyon ve lineer (ileri) analiz ile değerlendirilmiştir. Ayrıca ölçeklerin cronbach alpha güvenirlik değerleri, puan ortalamaları ve minimum-maksimum değerleri hesaplanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelik lisans öğrencilerinin %72,2’si kadın, %27.8’i erkektir. %30.7’si 1. sınıf, %26.9’u 4. sınıf, %24.6’sı 3. sınıf, %17.8’i 2. sınıfta öğrencidir. Öğrencilerin %83.1’i COVID-19 geçirmediğini ve %16.9’u geçirdiğini belirtmiştir. %88.8’i COVID-19’u başkalarına bulaştırdığını düşünmemekte, %58.5’inin COVID-19 geçiren yakını olmamıştır. %72.8’inin kendisi ya da yakınları hastanede tedavi görmek durumunda kalmamış, %85.4’ü COVID-19 nedeniyle bir yakınını kaybetmemiştir. Pandemi kaygısının kız öğrencilerde ve yaş azaldıkça arttığı; sınıf düzeyi, öğrencilerin kendisinin COVID-19 geçirme durumu, COVID-19 geçiren bir yakınının olması, COVID-19’u bir başkasına bulaştırma düşüncesine sahip olma durumu, kendisinin veya yakınının COVID-19 nedeniyle hastanede tedavi olma durumu (somatik tepkiler alt boyutu hariç), Sosyal Duygusal Yetkinlikleri ve pandemi kaygısı arasında anlamlı düzeyde farklılık olmadığı saptanmıştır. vi Öğrenci hemşirelerin kişilerarası ilişki biçimleri ile pandemi kaygısının tüm alt boyutları ile arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Sonuç: Öğrenci hemşirelerin cinsiyeti, yaşı, kişilerarası ilişki boyutları (özellikle onay bağımlılık ve güven duyma alt boyutları), COVID 19 nedeniyle daha önce kendisi ya da bir yakınının hastanede yatarak tedavi olma öyküsünün olması pandemi kaygısını etkilemektedir.
Eser Adı (dc.title) | ÖĞRENCİ HEMŞİRELERİN KİŞİLERARASI İLİŞKİ BİÇİMİ VE SOSYAL-DUYGUSAL YETKİNLİK DÜZEYLERİ İLE PANDEMİ KAYGISI ARASINDAKİ İLİŞKİ |
Eser Sahibi (dc.contributor.author) | TUĞBA GÜNEŞ |
Tez Danışmanı (dc.contributor.advisor) | Leyla BAYSAN ARABACI |
Yayıncı (dc.publisher) | Sağlık Bilimleri Enstitüsü |
Tür (dc.type) | Yüksek Lisans |
Özet (dc.description.abstract) | Giriş-Amaç: COVID-19 Pandemisi ile birlikte değişime uyum ve adaptasyon sağlamak için çabalamaktayız. Araştırma, üniversite hemşirelik öğrencilerinde bu sürece etki eden demografik veriler, Kişilerarası İlişki Biçimi ve Sosyal-Duygusal Yetkinlik düzeyinin Pandemi Kaygısına etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: İlişki arayıcı olarak tasarlanan çalışma verileri, etik kurul onayı alındıktan sonra bir üniversitede 2021-2022 eğitim-öğretim yılında öğrenim gören 349 hemşirelik lisans öğrencisinden toplanmıştır. Veriler, Tanıtıcı Bilgi Formu, Kişilerarası İlişki Boyutları Ölçeği (KİBÖ), Sosyal-Duygusal Yetkilik Ölçeği (SDYÖ) ve Pandemi Kaygısı Ölçeği (PKÖ) ile toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 25.0 programında tanımlayıcı istatistikler (sayı-yüzde dağılımı) korelasyon ve lineer (ileri) analiz ile değerlendirilmiştir. Ayrıca ölçeklerin cronbach alpha güvenirlik değerleri, puan ortalamaları ve minimum-maksimum değerleri hesaplanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelik lisans öğrencilerinin %72,2’si kadın, %27.8’i erkektir. %30.7’si 1. sınıf, %26.9’u 4. sınıf, %24.6’sı 3. sınıf, %17.8’i 2. sınıfta öğrencidir. Öğrencilerin %83.1’i COVID-19 geçirmediğini ve %16.9’u geçirdiğini belirtmiştir. %88.8’i COVID-19’u başkalarına bulaştırdığını düşünmemekte, %58.5’inin COVID-19 geçiren yakını olmamıştır. %72.8’inin kendisi ya da yakınları hastanede tedavi görmek durumunda kalmamış, %85.4’ü COVID-19 nedeniyle bir yakınını kaybetmemiştir. Pandemi kaygısının kız öğrencilerde ve yaş azaldıkça arttığı; sınıf düzeyi, öğrencilerin kendisinin COVID-19 geçirme durumu, COVID-19 geçiren bir yakınının olması, COVID-19’u bir başkasına bulaştırma düşüncesine sahip olma durumu, kendisinin veya yakınının COVID-19 nedeniyle hastanede tedavi olma durumu (somatik tepkiler alt boyutu hariç), Sosyal Duygusal Yetkinlikleri ve pandemi kaygısı arasında anlamlı düzeyde farklılık olmadığı saptanmıştır. vi Öğrenci hemşirelerin kişilerarası ilişki biçimleri ile pandemi kaygısının tüm alt boyutları ile arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Sonuç: Öğrenci hemşirelerin cinsiyeti, yaşı, kişilerarası ilişki boyutları (özellikle onay bağımlılık ve güven duyma alt boyutları), COVID 19 nedeniyle daha önce kendisi ya da bir yakınının hastanede yatarak tedavi olma öyküsünün olması pandemi kaygısını etkilemektedir. |
Kayıt Giriş Tarihi (dc.date.accessioned) | 2024-03-20 |
Açık Erişim Tarihi (dc.date.available) | 2023-10-01 |
Yayın Tarihi (dc.date.issued) | 2023 |
Yayın Dili (dc.language.iso) | tr |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Hemşirelik öğrencisi |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Kişilerarası ilişki biçimi |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Sosyal duygusal yetkinlik |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Pandemi - Kaygı |
Tek Biçim Adres (dc.identifier.uri) | https://hdl.handle.net/11469/3991 |