İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamalarının Çalışanların Yaşam Standardına Etkisi

İş Sağlığı ve Güvenliği (İSG) uygulamaları; çalışanların can ve mal kayıplarının önüne geçilmesi, sağlıklarının bozulmasını engellemek, meslek hastalıklarının önüne geçmek, çalışanların fiziksel ve ruhsal sağlıklarını korumak, çalışma hayatlarının daha konforlu hale getirilmesi için yapılan sistemli ve bilinçli çalışmalar olarak tanımlanabilir. Ülkemizde 2012 yılında 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu yürürlüğe girmiş ve çalışanların tümü Kanun kapsamı içerisine alınmıştır. Bu Kanunun amacı; iş yerlerinde iş sağlığı ve güvenliğinin temin edilmesi ve mevcut sağlık ve güvenlik koşullarının geliştirilmesi amacıyla işveren ve çalışanların görevlerini, yetkilerini, sorumluluklarını, haklarını ve yükümlülüklerini düzenlemektir. Bu Kanun ile getirilen yeniliklerden en önemlilerinden birisi ise çalışan sayısına bakılmaksızın tüm işyerlerinin Kanun kapsamına alınması ve iş sağlığı güvenliği hizmetlerinin iş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimleri gibi profesyonellerce verilmesi olmuştur. Yapılan bu çalışmanın amacı; literatürde yer alan İSG alanında ülkemizde yapılmış bazı çalışmalarda İSG uygulamalarının çalışanların iş performansı, örgütsel bağlılık, kişisel ve duygusal bağlılık, iş ile ilgili beklentileri, tatmini, örgütsel güven, memnuniyet düzeyi, iş doyumu, çalışma yaşamı kalitesi, motivasyon düzeyi gibi alanlardaki etkisini araştırmaktır. Bu çalışmada İSG alanında ülkemizde yapılmış ve literatürde yer alan bazı çalışmaların sonuçlarının derlenmesi (literatür taraması) gerçekleştirilmiştir. Literatür taramasında, İSG uygulamalarının bir iş yerinde çalışanların yaşam doyumunu arttırdığı, çalışma yaşamı kalitesini geliştirdiği, iş performansı, örgütsel bağlılık, kişisel ve duygusal bağlılık, iş ile ilgili beklentiler, iş tatmini, iş doyumu, iş verimliliği, örgütsel güven, memnuniyet düzeyi, motivasyon düzeyi gibi konularda pozitif yönde etkili olduğu görülmüştür.