Harçların yapı alanında kullanımına baktığımızda yaygın kullanıma ve öneme sahip olduklarını görürüz. Geleneksel olarak kullanılan harçların yanı sıra kullanıma bağlı olarak ihtiyaçları karşılamaya yönelik farklı kombinasyonlarda hazırlanabilir. Kullanım sırasında düzleme ihtiyacı oluşturmaması, yalıtım malzemesi olarak kullanılabilmesi, yatay düzlemde tamir tarama harcı olarak kullanım olanağı sağlaması gibi ekonomik ve işçilik açısından kolaylık sağlaması gibi özel ihtiyaçları karşılaması için geleneksel harç karışımlarına polimer ve lif takviyesiyle beraber süper akışkanlaştırıcı katkı kullanılarak kendiliğinden yerleşen harç üretimi bu ihtiyaçları karşılama doğrultusunda oluşmuştur. Bu ihtiyaçlar doğrultusunda gelişen kendiliğinden yerleşme özelliği olan harçlar hafif yoğunluğa sahip agregalarla birlikte kullanımıyla sağladığı avantajların yanı sıra bina ölü yükünün azaltılmasına
da destek olmaktadır. Fakat kendiliğinden yerleşme özelliği olan bu harçların teknik
özellikleri yeterince irdelenmemiş ve tecrübe edilmemiştir. Süper
akışkanlaştırıcıların harca etkileri optimum kullanım oranları agrega türlerinde ve
harcın ince malzeme boyutuna etkisinin belirlenmesi önem içermektedir.
Çalışma kapsamında iyileştirilmesi ve kullanım kolaylığı sağlamasına olanak veren
yeni nesil 2 farklı akışkanlaştırıcı olan polikarboksilat ve melamin sülfonat esaslı
katkı türünün etkileri irdelenmiş ve bu katkıların hafif agregalarda kullanımı
incelenmiştir. Yeni nesil 2 farklı akışkanlaştırıcı türü ile normal kum agregalı
kendiliğinden yerleşen bir seri çimento+agrega+katkılardan oluşan harç numuneleri
hazırlanmış ve bu numunelere birim hacim ağırlık, kıvam analizi, priz alma, su
emme ve basınç dayanımı gibi deneyler uygulanmıştır. Ayrıca süper
akışkanlaştırıcıların agrega türüne etkisini incelemek amacıyla bir seri hafif agregalı
numuneler hazırlanmış ve aynı deneyler uygulanıp optimum katkı oranı ve çimento
yüzdesini belirlemek amacıyla karşılaştırması yapılmıştır. Elde edilen bulgular
sonucunda polikarboksilat katkısının farklı harçlarda basınç dayanımını
incelediğimizde optimum olarak %38 çimento oranına sahip harçlarda yüksek değer
alırken, melamin sülfonat katkısı ise %45 çimento oranına sahip harçlarda en yüksek
değeri almaktadır. Çimento yüzdesine bakılmaksızın her iki katkı türünde katkı
oranının artışına bağlı olarak dayanım artmaktadır. Polikarboksilat katkısının
melamin sülfonat esaslı olana kıyasla gözenekli yapıyı ve kendiliğinden yerleşebilme
özelliğini arttırdığı gözlemlenmiştir. Melamin sülfonat katkısının hafif agregalı
karışımlarda kullanımın basınç dayanımı açısından daha etkili olduğu da
gözlemlemiştir.
Eser Adı (dc.title) | Farklı Süper Akışkanlaştırıcı Toz Katkıların Kendinden Yerleşen Harçlarda Kullanılabilirliğinin İrdelenmesi |
Eser Sahibi (dc.contributor.author) | Melek BİRGÜL |
Tez Danışmanı (dc.contributor.advisor) | Lütfullah GÜNDÜZ |
Yayıncı (dc.publisher) | İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü |
Tür (dc.type) | Yüksek Lisans |
Özet (dc.description.abstract) | Harçların yapı alanında kullanımına baktığımızda yaygın kullanıma ve öneme sahip olduklarını görürüz. Geleneksel olarak kullanılan harçların yanı sıra kullanıma bağlı olarak ihtiyaçları karşılamaya yönelik farklı kombinasyonlarda hazırlanabilir. Kullanım sırasında düzleme ihtiyacı oluşturmaması, yalıtım malzemesi olarak kullanılabilmesi, yatay düzlemde tamir tarama harcı olarak kullanım olanağı sağlaması gibi ekonomik ve işçilik açısından kolaylık sağlaması gibi özel ihtiyaçları karşılaması için geleneksel harç karışımlarına polimer ve lif takviyesiyle beraber süper akışkanlaştırıcı katkı kullanılarak kendiliğinden yerleşen harç üretimi bu ihtiyaçları karşılama doğrultusunda oluşmuştur. Bu ihtiyaçlar doğrultusunda gelişen kendiliğinden yerleşme özelliği olan harçlar hafif yoğunluğa sahip agregalarla birlikte kullanımıyla sağladığı avantajların yanı sıra bina ölü yükünün azaltılmasına da destek olmaktadır. Fakat kendiliğinden yerleşme özelliği olan bu harçların teknik özellikleri yeterince irdelenmemiş ve tecrübe edilmemiştir. Süper akışkanlaştırıcıların harca etkileri optimum kullanım oranları agrega türlerinde ve harcın ince malzeme boyutuna etkisinin belirlenmesi önem içermektedir. Çalışma kapsamında iyileştirilmesi ve kullanım kolaylığı sağlamasına olanak veren yeni nesil 2 farklı akışkanlaştırıcı olan polikarboksilat ve melamin sülfonat esaslı katkı türünün etkileri irdelenmiş ve bu katkıların hafif agregalarda kullanımı incelenmiştir. Yeni nesil 2 farklı akışkanlaştırıcı türü ile normal kum agregalı kendiliğinden yerleşen bir seri çimento+agrega+katkılardan oluşan harç numuneleri hazırlanmış ve bu numunelere birim hacim ağırlık, kıvam analizi, priz alma, su emme ve basınç dayanımı gibi deneyler uygulanmıştır. Ayrıca süper akışkanlaştırıcıların agrega türüne etkisini incelemek amacıyla bir seri hafif agregalı numuneler hazırlanmış ve aynı deneyler uygulanıp optimum katkı oranı ve çimento yüzdesini belirlemek amacıyla karşılaştırması yapılmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda polikarboksilat katkısının farklı harçlarda basınç dayanımını incelediğimizde optimum olarak %38 çimento oranına sahip harçlarda yüksek değer alırken, melamin sülfonat katkısı ise %45 çimento oranına sahip harçlarda en yüksek değeri almaktadır. Çimento yüzdesine bakılmaksızın her iki katkı türünde katkı oranının artışına bağlı olarak dayanım artmaktadır. Polikarboksilat katkısının melamin sülfonat esaslı olana kıyasla gözenekli yapıyı ve kendiliğinden yerleşebilme özelliğini arttırdığı gözlemlenmiştir. Melamin sülfonat katkısının hafif agregalı karışımlarda kullanımın basınç dayanımı açısından daha etkili olduğu da gözlemlemiştir. |
Kayıt Giriş Tarihi (dc.date.accessioned) | 2024-03-01 |
Açık Erişim Tarihi (dc.date.available) | 2024-09-01 |
Yayın Tarihi (dc.date.issued) | 2024 |
Yayın Dili (dc.language.iso) | tr |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Self-Compacting Mortar |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Plasticizer |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Kendinden Yerleşen Harç |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Akışkanlaştırıcı |
Tek Biçim Adres (dc.identifier.uri) | https://hdl.handle.net/11469/3885 |