AİLE OLGUSU BAĞLAMINDA TOLGA KARAÇELİK SİNEMASI

Aile, ilk toplulukların ortaya çıkmasıyla birlikte varlık kazanan, önemini hiç yitirmeyen ve günümüzde dahi toplumların istikrarının ve sürekliliğin sağlanmasında önemli rol oynayan kurumların başında gelmektedir. Aile, ortaya çıkışından günümüze kadar olan süreçte birçok sanat dalı tarafından ele alınan bir olgu olmuştur. Bunun nedeni ise ailenin toplumu oluşturan ve toplumsal yapıyı en iyi şekilde yansıtan temel bir birim olma özelliğinden ileri gelmektedir. Sanatçılar, kendi iç dünyalarını yansıtacak şekilde bireysel sanat eserleri ortaya koymalarının yanı sıra, içinde bulundukları toplumun yapısı ve özelliklerini yansıtan, toplumdaki sorunları ortaya koyan ve kimi zaman da çözümüne katkı sağlayan toplumsal içerikli eserler de üretmektedirler. Aile olgusu da hem bireysel hem de toplumsal yönüyle doğrudan insanı ilgilendiren yapısı nedeniyle sanatçıların eserlerinde ele aldığı en temel konulardan birisi olmuştur. Günümüz görsel kültürü ve enformasyon toplumu içinde aile olgusunu ele alan sanat dallarının başında ise sinemanın geldiği söylenebilir. Günümüz Türk Sinemasında da özellikle ana akım dışı yönetmenlerin aile olgusunu sıklıkla ele aldıkları görülebilir. Söz konusu yönetmenler içinde yer alan Tolga Karaçelik’in ise hem senaryolarını yazdığı hem de yönetmenliğini üstlendiği uzun metraj filmleri ile gerek anlatı gerekse sinema dili açısından aile ve sinema ilişkisine özel bir katkı yaptığı söylenebilir. Bu çalışmada yönetmen Tolga Karaçelik’in Gişe Memuru (2010), Sarmaşık (2015) ve Kelebekler (2018) isimli uzun metraj filmleri içerik analizi yöntemiyle, nitel gözlem protokolü oluşturularak aile olgusu bağlamında incelenmiştir. Çalışmada Tolga Karaçelik’in kısa filmleri ve dizileri kapsam dışında tutulmuştur. Bunun nedeni ise kısa filmlerin ve dizilerin anlatı yapılarının, yapım amaçlarının farklı olmasıdır. Çalışma kapsamında Tolga Karaçelik’in uzun metrajlı filmleri içerik analizi yöntemiyle analiz edilerek yönetmenin sinemasında aile olgusuna dair bulgulara ulaşmak ve bu olgunun yönetmen tarafından film diline ne şekilde yansıtıldığını ortaya çıkarmak amaçlanmaktadır.