Increasing the efficiency of organic light emitting diode by using self assembled monolayer = Kendiliğinden organize tek katman tabakaları kullanılarak organik ışık yayan diyotların veriminin artırılması

KENDİLİĞİNDEN ORGANİZE TEK KATMAN TABAKALARI KULLANILARAK ORGANİK IŞIK YAYAN DİYOTLARIN VERİMİNİN ARTIRILMASI
ÖZET
Bu çalışma, organik ışık yayan diyotların (OLEDs) verimini artırmak için indiyum kalay oksit (ITO) yüzeyinin kendiliğinden organize tek katman tabakaları (SAM) ile modifiye ve karakterizasyonu üzerine yoğunlaşmıştır. Bilindiği gibi, ITO yüksek iletkenlik ve yüksek saydamlık özelliğinden dolayı OLED cihazlarında yaygın olarak anot malzemesi olarak kullanılmaktadır. Fakat metal elektrotun (ITO) çalışma fonksiyonu ile organik malzemelerin HOMO enerji seviyesi arasında yüksek enjeksiyon farkı bulunmaktadır. Bu fark, düşük yük enjeksiyonuna ve düşük verime neden olmaktadır. Bu problemi çözmek için ITO yüzeyleri SAM malzemeleri ile modifiye edilmiştir. Böylelikle ITO nun enerji seviyesi yükseltilmiştir.
Bu tezde SAM malzemeleri olarak 4,4''-bis(difenilamino)-1,1':3',1''-terfenil-5'karboksilik asit (TPA) ve 4,4''-di-9H-karbazol-9-il-1,1':3',1''-terfenil-5'-karboksilik asit (CAR) molekülleri kullanılmıştır. ITO yüzeyleri SAM malzemeleri ile modifiye edildikten sonra, ITO nun enerji seviyesindeki değişim döngüsel voltametri ile belirlenmiştir. Ayrıca, SAM ile modifiye edilmiş ITO yüzeylerinden üretilen OLED cihazları, modifiye edilmemiş ITO yüzeylerinden elde edilen OLED cihazlarına göre daha iyi çalışma gerilimine, parlaklığa, akım verimine, güç verimine ve ışık yoğunluğuna sahiptirler.
Yüzey karakterizasyonu için, modifiye edilimiş ve modifiye edilmemiş ITO yüzeyinin topografyası Atomik Kuvvet Mikroskobu (AFM) kulanılarak analiz edilmiştir. Ayrıca modifiye edilmiş ve modifiye edilmemiş ITO yüzeyindeki potansiyel değişimi Kelvin Prope Kuvvet Mikroskopu (KPFM) ile analiz edilmiştir. Son olarak yüzey karakterizasyonu temas açısı ile incelenmiştir. ITO ‘CAR ve TPA’ molekülleri ile modifiye edildikten sonra, modifiye edilmiş ve modifiye edilmemiş ITO lar arasındaki temas açısı değişimi açıkça gözlemlenmiştir..