Evde Bakım Alanında Çalışan Hemşirelerin Çalışma Koşulları, Yaşadıkları Güçlükler ve Eğitim Gereksinimlerinin Belirlenmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı İzmir ilinde çalışan evde bakım hemşirelerinin sosyodemografik özelliklerinin, hizmet sunumunda yaşadıkları güçlüklerin ve eğitim gereksinimlerinin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Araştırmada örneklem seçimine gidilmemiş, araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden çalışanların tamamı alınmıştır (N:71). Veri toplamada görüşme formu kullanılmıştır. Etik kurul ve kurum izinleri alınmıştır. Bulgular: Evde bakım hemşiresi olarak çalışanların hemşire (%64.8) olduğu, %46.5’inin devlet, %36.6’sının belediye ve %16.9’unun özel sektörde çalıştığı görülmüştür. Hemşirelerin %71.8’i kurumlarında evde bakım alanına ilişkin herhangi bir eğitim almamışlardır. Hemşirelerin %54.9’u hizmetiçi eğitime ihtiyaç duyduğunu ifade etmiş, eğitim almak istedikleri konuların en sık “evde bakım gerektiren durum / hastalıkların yönetimi” (%47.9), “evde bakım hemşireliğinin görev tanımı rol ve sorumlulukları” (%42.2) ile “evde kullanılması gereken tıbbi cihaz ve malzemelere” (%36.4) ilişkin olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin %42.3’ü kurum kaynaklı güçlüklere, %16.9’u fiziksel ortamdan kaynaklanan güçlüklere, %14.1 hasta ve hasta yakını kaynaklı güçlüklere birinci sırada yer vermiştir. Hemşirelerin %59.2’si işten ayrılmayı düşündüğünü belirtmiştir. Sonuç: Evde bakım hizmetleri, yaşlanan nüfus ve beraberinde giderek artan kronik hastalıklar nedeniyle gelecekte daha da önemli hale gelecektir. Bu nedenle evde bakım hizmetlerinin etkin olabilmesi için bu alanda çalışanların desteklenmesinin, nitelik ve niceliklerinin artırılmasının önemi ortaya çıkmaktadır.

Objective: The aim of this study was to determine the socio-demographic characteristics of the home-care nurses working in Izmir, and determine the difficulties they experienced in service delivery and their training needs. Method: All voluntary participants were accepted (N:71) without following a sampling process. An interview form was used to collect data. The ethical and institutional approvals were obtained. Findings: Sixtyfour point eight percent of those providing health care at home were nurses. While 46.5% worked for the government, and 36.6% worked for municipalities, 16.9% were employed in the private sector. Seventy-one point eight percent of the nurses were provided no training on home-care in the institutions they were employed in. The most frequently mentioned topics that they needed training on were: cases requiring homecare / disease management (47.9%), the job description of nurses providing home-care and home-care nursing roles and responsibilities (42.2%), and medical equipment and supplies to be used at home (36.4%). Concerning the difficulties faced by home-care nurses, it was found out that the institutional difficulties (42.3%), physical difficulties (16.9%) arose from patients or their caregivers (14.1%). More than half of the nurses were considering quitting their jobs. Conclusion: Home care services will become more important with aging populations and accompanying increases in chronic illnesses. Therefore, this study showed the importance of supporting the health care workers and increasing their quantity and quality so as to get more effective home care services.