Türkiye kıyılarında dağılım gösteren syngnathus (syngnathidae) cinsine ait türlerin filogenetik ilişkilerinin belirlenmesi

Bu çalışmada ülkemiz kıyısal deniz ekosistemlerinde bulunan deniz iğnelerinden Syngnathus (Syngnathidae) cinsine ait türlerin detaylı morfolojik özellikleri incelenmiş ve filogenetik ilişkileri araştırılmıştır. Ayrıca taksonomik açıdan statüleri tartışmalı olan bazı türlerin durumları morfolojik ve moleküler teknikler bir arada kullanılarak değerlendirilmiştir.
Gerçekleştirilen çalışmada S. abaster, S. acus, S. schmidti, S. tenuirostris ve S. typhle türlerine ait 33 istasyondan toplam 146 birey örneklenmiştir. Fakat kıyılarımızda dağılım gösterdiği bildirilen S. variegatus ve S. phegon türlerine rastlanmamıştır.
Türlerin detaylı morfometrik özellikleri incelendiğinde en uzun burun boyu S. typhle (Pro/HL: %66,7±5,1), en kısa burun boyu S. abaster (Pro/HL: %47,75±2,5), en ince burun yapısı ise S. schmidti (SD/HL: %4,7±0,6) türünde tespit edilmiştir. S. acus’un en yüksek (Bd-Afo/SL:%3,47±0,3) ve geniş (Bw-Afo/SL: %3,12±0,2) gövde yapısına sahip olduğu, S. schmidti’nin ise en düşük gövde değerlerine sahip olduğu (Bd-Afo/SL: %2,21±0,2), (Bw-Afo/SL:%1,67±0,3) tespit edilmiştir. Ayrıca S. schmidti’nin incelenen diğer türlere kıyasla dorsal yüzgeç uzunluğu vücut uzunluğuna oranının (DfL/SL: %18,9±0,4) ve göz çapı baş boyu oranı (ed/HL:%14,8±0,8) daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Meristik karakterlerde ise en fazla gövde halka sayısı (BR) S. acus 18-20 ve S. typhle 16-20, kuyruk halka sayısı (TR) 41-44 S. tenuirostris, dorsal yüzgeç altında kalan halka sayısı (SDR) 14-15 adet olarak S. schmidti türünde tespit edilmiştir.
Syngnathus türlerine ait barkod verilerine dayalı analizler sonucunda tür içi genetik uzaklığın %0-1,2 (ortalama %0,3± 0,003) arasında iken türler arasındaki genetik uzaklığın %2,3-29,98 (ortalama %18,3± 0,05) arasında değiştiği saptanmıştır.Buna bağlı olarak ülkemiz kıyılarında dağılım gösteren en yakın ilişkili deniz iğnesi türleri %2,3 genetik mesafeyle S. typhle ve S. abaster olarak tespit edilirken; Cyt-b analiz verilerine göre S. typhle ve S. abaster türleri %1,3 genetik mesafe ile yine birbirlerine en yakın türler olarak tespit edilmiştir. S. typhle popülasyonları arasındaki genetik mesafenin ise ortalama %0,2±0.001 olduğu ve türiçi varyasyon sınırları içinde kaldığı saptanmıştır.
Bu çalışma, Akdeniz ve Karadeniz’de yayılış gösteren Syngnathus genusuna ait beş türün farklı popülasyonlarının morfolojik ve moleküler analizler kullanarak değerlendirildiği ve türlerin birbirleriyle karşılaştırıldığı ilk çalışmadır. Elde edilen veriler morfolojik olarak kolayca karıştırılabilen Syngnathus türlerinin tüm yayılış alanlarındaki populasyonlarının morfo-genetik analizlerle değerlendirilerek revizyonlarının yapılması gerekliliği sonucunu ortaya çıkarmaktadır.