Niccolò Machiavelli’de din-siyaset ilişkisi

ÖZETDin-siyaset arasındaki ilişki, siyaset felsefesine yönelik araştırmalardagenellikle merkezî bir konumda bulunmaktadır. Çünkü din ve devletin varlığı,toplumlar açısından vazgeçilmez bir mevkide durmaktadır. İnsanlık tarihi boyuncadinsiz bir topluluğun varlığından söz etmenin imkânsızlığı kadar, devletsiz birtoplumun var olduğu da görülmemiştir. Bu bağlamda, geç dönem Ortaçağ veRönesans süreçlerindeki Batı Avrupa’da meydana gelen siyasî mücadelelerin, dinsiyaset ilişkisi açısından bir laboratuvar niteliği taşıdığı düşünülmektedir.Rönesans’ın beşiği olarak kabul edilen İtalya’da siyasî istikrarsızlıkların, toplumsalve ahlakî yozlaşmanın içerisinde yaşayan, politik deneyimleriyle ve geliştirdiğisiyaset teorisiyle modern siyaset anlayışının tohumlarını atan Machiavelli, Ortaçağboyunca inşa edilen Katolik din anlayışına karşı realist bir tavırla din-siyasetarasındaki ilişkiyi bütünüyle tersyüz etmiştir.ABSTRACTThe relationship between religion and politics is often central to research inpolitical philosophy. Because of the existence of religion in every society and state asan institution stands in an indispensable position for almost all societies, throughoutthe history of mankind, these two have been in close interaction. In this context, it isthought that the political struggles that took place in Western Europe during the lateMiddle Ages and Renaissance periods were a laboratory for the relationship betweenreligion and politics. Machiavelli, living in a period of political instability, social andmoral degeneration, which was accepted as the cradle of the Renaissance, sows theseeds of modern political understanding with his political experiences and politicaltheory he developed and turns out the relationship between religion and politics witha realistic attitude against the Catholic religion constructed in the Middle Ages.Machiavelli, who took an amoralist approach against all the moral principles putforward by the church, independentized politics with the concepts such as virtu andfortuna, which he placed at the center of his theory, and made religion find thelegitimacy of politics by making it the device of political power.