Filtreler
Filtreler
Bulunan: 27 Adet 0.001 sn
Tam Metin [1]
Yayın Tarihi [6]
Yayın Dili [1]
Karaciğer sirozu olan hastalarda günlük yaşam aktivitelerinin bakım veren yükü üzerine etkisi

FİKRİYE TURABA ERSEL

Yüksek Lisans | 2017 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

ÖZETBu araştırma karaciğer sirozlu hastalarda günlük yaşam aktivitelerini gerçekleştirme düzeylerinin bakım veren yükü üzerine etkilerini belirlemek amacıyla bir üniversite hastanesinde 1 Kasım 2016 – 1 Şubat 2017 tarihleri arasında yapıldı. Örneklemi ardışık başvuran 57‟si yatan 63‟ü poliklinik hastası olmak üzere toplam 120 hasta ve 120 bakım veren oluşturdu. Araştırma verileri Hasta Bilgi Formu, Barthel Günlük Yaşam Aktiviteleri İndeksi, Bakım Veren Hasta Yakını Bilgi Formu, Zarit Bakım Veren Yükü Ölçeği Formu kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemi ile toplandı. Verilerin analizinde ortalama ve yüzde, Student t-testi, Mann Whitney . . . U Testi, Kruskal Wallis Testi ve One-way ANOVA testi ve pearson korelasyon analizi kullanıldı. Hastaların yaş ortalaması 63,05±10,16 olup, 51,7‟si erkek, 80‟i evlidir. Hastaların orta düzeyde bağımlı olduğu (Barthel indeksi puan ortalaması 86,20±18,98) ve yaş, çalışma durumu, edinilmiş hastalığı olma, siroz aşaması ve komplikasyonların görülme durumunun günlük yaşam aktivitelerini etkilediği bulunmuştur. Bakım verenlerin yaş ortalaması 51,32±12,43 olup, 73,3‟ü kadın, 81,7‟si evli ve bakım yüklerinin hafif düzeyde (Zarit bakım yükü puan ortalaması 21,31±15,18) olduğu saptanmıştır. Bakım verenin cinsiyet, sağlık sorunu olma durumu ve bakıma ilişkin yaşanan sorunların bakım veren yükünü etkilediği görülmüştür. Günlük yaşam aktiviteleri ile bakım veren yükü arasında anlamlı bir ilişki olduğu, hastaların günlük yaşam aktivitelerindeki bağımlılık düzeyi arttıkça bakım verenin yükünün arttığı saptanmıştır.ABSTRACTThe aim of this study is to investigate effects of daily living activities on caregiver burden in patients with liver cirrhosis. The study is driven between 1 November 2016 – 1 February 2017 in an university hospital. The sample consist of 120 patients, 57 of them from the patient ward and 67 form the outpatient policlinics were included to the study. Data collected with face to face interviews using a demographic data form for patients and caregivers, Barthel Daily Living Activities Index and Zarit Caregiver Burden Scale. Data expressed as mean and percent, also for further statitiscal analysis, Student‟s t test, Mann Withney U-test, Kruskal Wallis test, One-way ANOVA and Pearson Analysis of Corelation were performed. Mean of the patients age was found as 63,05±10,16, 51,7 of them were men and 80 were married. Patients dependency were found as moderate ( Barthel Index Mean 86,20±18,98) and age, working status, having a chronic illness, grade of cirrhosis, and presence of complications were determined as factors effecting Daily living activities. Mean age of the caregivers found 51,32±12,43. Caregiver burden level determined according to the Zarit Burden Scale as mild (21,31±15,18 points), 73,3 of the caregivers were female and 81,7 were found to be as married. Gender, having a health problem and problems originated from care were found factors effecting burden of the caregivers. It was found that there was a significant relationship between activities of daily living and caregiver burden and that the burden of caregivers increasing parallelly with the level of dependence of the patients daily living activities Daha fazlası Daha az

Kalp yetersizliği hastalarının öz bakım becerilerini gerçekleştirme düzeylerinin bakım veren yükü üzerine etkisinin incelenmesi

YURDAGÜL TEKİN

Yüksek Lisans | 2018 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

ÖZETKalp yetersizliği hastalarına bakım verenler birçok sorunla karşılaşmakta ve bu durum bakım verenlerin yaşamını olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle bu çalışma kalp yetersizliği hastalarının öz bakım becerilerini gerçekleştirme düzeylerinin bakım veren yükü üzerine etkisini incelemek amacıyla yapıldı. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim Araştırma Hastanesinde Kardiyoloji Kliniğinde yatışı yapılan veya Polikliniğe kontrol amaçlı başvuran ve New York Heart Association (NYHA) kalp yetersizliği sınıflamasına göre 2, 3 veya 4. evrede olan 150 kalp yetersizliği hastası ve onların bakım verenleri araştırmaya dahil edildi.Araşt . . .ırmaya başlamadan önce İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Girişimsel Olmayan Klinik Araştırmalar Etik Kurulu’ndan ve İzmir İli Güney Bölgesi Kamu Hastaneleri Birliği Genel Sekreterliğinden yazılı izinler alındı.Araştırma verilerinin toplanmasında Hasta Bilgi Formu, Bakım Veren Bilgi Formu, Avrupa Kalp Yetersizliği Öz-Bakım Davranışı Ölçeği ve Zarit Bakım Verme Yükü Ölçeği kullanıldı. Verilerin analizi bilgisayar ortamında istatistik paket programı kullanılarak gerçekleştirildi. Ölçek puanlarının hesaplanmasında aritmetik ortalama ve standart sapma, ölçek puanlarının karşılaştırılmasında korelasyon analizi, verilerin parametrik veya parametrik olmadığını belirlemek için verilerde Kolmogorov Smirnov Testi uygulandı.ABSTRACTCaregivers of heart failure patients have many problems and this negatively affects caregivers' lives. For this reason, this study was conducted to examine the effect of the levels of self-care skills of heart failure patients on caregiver burden. In izmir Katip Çelebi University Atatürk Educational and Research Hospital, 150 heart failure patients who were admitted to the Cardiology Clinic or who applied for polyclinic control purposes and were in the 2nd, 3rd or 4th stage according to the New York Heart Association (NYHA) heart failure classification were included in the study.Prior to the start of the research, a written permission was obtained from the Non-Interventional Clinical Research Ethics Board of İzmir Kâtip Çelebi University and the General Secretariat of the Union of Public Hospitals of the Southern Region of İzmir Daha fazlası Daha az

Topuk kanı alma sırasında uygulanan kanguru bakımının yenidoğanın ağrı puanına etkisi

Yücel, Gülen

Yüksek Lisans | 2018 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

ÖZETGirişim ve kontrol grubundaki yenidoğan bebeklerin doğum şekli, cinsiyeti, gestasyon haftası, postnatal yaşı, doğum kilosu (vücut ağırlığı), boyu ve baş çevresi arasında fark bulunmamıştır. İki gözlemcinin yenidoğan bebek ağrı puanları ölçümleri arasında mükemmel uyum saptanmıştır (98.8-100).Birinci topuk kanı alma işleminde girişim ve kontrol grubundaki yenidoğanların ağrı puan ortalamaları arasında fark saptanmamıştır. İkinci kan alma işlemi sırasında kanguru bakımı verilen yenidoğanların ağrı puan ortalamasının (3.13±2.33) kontrol grubundaki yenidoğanlara (6.10±.96) göre anlamlı şekilde düşük olduğu saptanmıştır (p.05). Sonuç . . . olarak tekrarlayan ağrılı girişimlerde kanguru bakımının işlem sırasında ağrı puanını düşürdüğü saptanmıştır.ABSTRACTThroughout the studies with newborns, the effect of kangaroo care has not been examined with regard to repeated pain interferences with term infants. The aim of the study is to analyze the effect of kangaroo care applied during the heel blood draw on the pain point of newborns.It is randomized controlled experimental study. 60 newborns, 30 experimental group, 30 control are included in the study who were diagnosed as hyperbilirubinemia within moderate risk group, born mature and on the 2nd-7th days of life. In the unit of the research, 1-2 ml of 25 of sucrose solution was given orally 2 minutes before the procedure to all the newborns who had difficulty in oral intake. Clinical routine was applied to the newborns in the control group in times of pain interference. As for the newborns in the experiment group, 30 minutes of kangaroo care was given before the last pain interference and 25 of oral sucrose solution, applied routinely in clinic, was given right before the procedure. The researcher drew heel blood properly and two independent observers evaluated the pain point via NIPS scale during and two minutes after the procedure Daha fazlası Daha az

Web destekli öğretimin hemşirelerin ilaç uygulamalarına ilişkin bilgi düzeyine etkisi

Mercan, Sevil

Yüksek Lisans | 2018 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

ÖZETAraştırma web destekli öğretimin hemşirelerin ilaç uygulamalarına ilişkin bilgi düzeyine etkisini belirlemek amacıyla öntest-sontest karşılaştırmalı olarak yapılmıştır. Çalışma, 01 Haziran 2016-01 Şubat 2017 tarihleri arasında İzmir iline bağlı bir Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde çalışan ve araştırmaya katılmaya gönüllü hemşirelerle (n30) yürütülmüştür. Araştırmanın temelini oluşturan web sitesi araştırmacılar tarafından belirlenmiş ilgili arayüzler doğrultusunda yazılım uzmanı tarafından tasarlanıp, kurulmuştur. İlgili web sitesinde literatür doğrultusunda hazırlanmış ilaç uygulamalarının teorik ve uygulama boyutuna dair ilgi . . .li power-point sunumları ve minitestler yer almıştır. Araştırmanın verileri araştırmacılar tarafından hazırlanan Hemşire Tanıtım Formu (EK I), İlaç Uygulamaları Bilgi Formu (EK II) ve İlaç Dozu Hesaplama Bilgi Formu (EK III) ile toplanmıştır. Araştırmaya katılmayı kabul eden hemşirelere web destekli öğretim öncesi ilgili web sitesi kullanımı ve araştırma süreci hakkında bilgilendirme toplantısı yapılıp, veri toplama formları uygulanmıştır. Hemşirelerin web sitesine yüklenen ilaç uygulamalarına ilişkin sunumları sırası ile izleyip web sitesine yüklenen minitestleri yanıtlamaları sağlanmıştır. Bu eğitim süreci 8 aylık bir süreçte tamamlanıp, hemen bitiminde araştırmanın veri toplama formları hemşirelere tekrar uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, ortanca, bağımlı gruplarda t testi, McNemar testi kullanılmıştır. Hemşirelerin “İlaç Uygulamaları Bilgi Formu” öntest toplam puan ortalaması 0,63±0,92 sontest toplam puan ortalaması 3,03±2,44 olarak belirlenmiş olup, aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (t-6,228, p0,000). Hemşirelerin “İlaç Dozu Hesaplama Bilgi Formu” öntest puan ortalaması 9,93±4,05 son test puan ortalaması ise 13,26±1,57 olup, aralarındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir (t-5,066, p0,000). Tüm bu sonuçlar doğrultusunda web destekli öğretimin hemşirelerin ilaç uygulamalarına ilişkin bilgi düzeyini arttırdığı belirlenmiştir.ABSTRACTMercan S, Impact Of Web Based Learning On Nurses' Level Of Knowledge In Medication Administration İzmir Katip Çelebi University, Institute of Health Sciences, Department of Nursing, Graduate Program in Principles of Nursing, Master of Science Thesis, İzmir, 2017.The aim of this study was determining the effect of web-based teaching on nurses’ knowledge level in medication administration. The study had a pretest-posttest quasi-experimental design and was performed with nurses working at a Training and Research Hospital in İzmir between June 1st, 2016 and February 1st, 2017 and volunteered to participate (n 30). The web site, which constituted the basis of the study, was designed and published by web designers according to the descriptions and interfaces determined by the researcher. The web site contained power-point presentations and mini-tests related to theoretical and practical aspects of medication administration prepared in light of the relevant literature. The data were collected through the Nurse Identification Form (Appendix I), the Information Form for Medication Administration (Appendix II), and the Information Form for Drug Dosage Calculation (Appendix III) prepared by the researcher. In the introductory meeting, the subjects were given instructions about the process and about how to use the website then they filled out the data collection forms. The subjects were asked to examine the presentations about medication administration and to answer the mini-tests on the web site. This training process was completed within a period of eight months then the data collection forms re-administered to the subjects. The data were presented as counts, percentage, mean, standard deviation, and median paired-samples t test and McNemar test were used in data analysis. The average pre-test and post-test scores of the subjects on the “Information Form for Medication Administration” were 0.63 ±0.92 and 3.03 ±2.44, respectively the difference was statistically significant (t-6.228, p0.000). The average pre-test and post-test scores of the subjects on the “Information Form for Drug Dosage Calculation” were 9.93 ±4.05 and 13.26 ±1.57, respectively the difference was statistically significant (t-5.066, p0.000). It has been concluded in light of these findings that the web-based teaching improved nurses’ knowledge level in medication administration Daha fazlası Daha az

Pozitif mental sağlık ölçeği’nin Türkçe geçerlilik ve güvenirliği

Teke, Cemile

Yüksek Lisans | 2017 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

ÖZETAmaç: Pozitif Ruh Sağlığı Ölçeği'nin (PRSÖ) Türkçe geçerlilik ve güvenirliğini yapmaktır. Yöntem: Metadolojik bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini, Aralık 2016- Haziran 2017 tarihleri arasında bir üniversitenin Sağlık Billimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü’nde öğrenim gören 935 öğrenci oluşturmuştur. Örneklem belirlenirken, ölçek madde sayısı 39’un on katı (390) öğrenciye ulaşılması hedeflenmiş ve kayıplar da göz önünde bulundurularak lisans düzeyindeki 499 gönüllü öğrenci hemşireden veri toplanmıştır. Veriler Tanıtıcı Bilgi Formu ve Pozitif Ruh Sağlığı Ölçeği ile toplanmıştır.ABSTRACTObjective : The objective of this study is . . .to carry out the validity and reliability of Positive Mental Health Scale (PMHS). Method: It is a methodological study. The population of the study is composed of 935 students attending the department of Nursing, Faculty of Medical Sciences of a university between December, 2016- June 2017. In determining the sample, it was aimed to reach ten times(390) as many students as 39- the number of scale items- and considering the losses, data were collected from 499 volunteering under graduate student nurses. The data were collected through Introductory Information Form and Positive Mental Health Scale Daha fazlası Daha az

Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan bebeklerin annelerinin sağlık okuryazarlık düzeylerinin evde bebek bakımı bilgisine etkisi

Ertan, Dicle

Yüksek Lisans | 2019 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Özet:Amaç: Bu çalışmanın amacı yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan bebeklerin annelerinin sağlık okuryazarlık düzeylerinin evde bebek bakım bilgisine etkisinin incelenmesidir. Yöntem: Tanımlayıcı ve analitik tipteki bu araştırma İstanbul Koç Üniversitesi Hastanesi ve İzmir Çiğli Bölge Eğitim Hastanesi yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde bebeği yatmakta olan 129 anne ile yürütülmüştür. Veriler Aralık 2018-2019 Haziran tarihleri arasında, Yenidoğan Evde Bakım Bilgisi Anketi (YEBBA) ve En Yeni Hayati İşaret Testi (NVST) kullanılarak toplanmıştır. Veriler SPSS 25.0 programında analiz edilmiştir. Bulgular: Annelerin YEBBA puan ortalama . . .sı 17,79±4,66'dır (Medyan 19, min-max: 3-28). Lise, üniversite mezunu ve çalışan annelerden ( p0,000) ek doz ateş düşürücü vermeyi ve uygun meyve suyu miktarı vermeyi bilen annelerin (p0,017) YEBBA puan ortalamaları daha yüksektir. Annelerin 65,1'i 0-1 düzeyinde (sınırlı), 16,3'ünün olası sınırlı (2-3 arası puan) ve 18,6'sı yeterli (4-6 arası puan) düzeyde sağlık okuryazarlığına sahiptir. Bölge Eğitim Hastanesi'nde yatan bebeklerin annelerinin daha çok sınırlı sağlık okuryazarlığına sahip olduğu, özel hastanede yatan bebeklerin annelerin yeterli sağlık okuryazarlık düzeyine sahip olduğu belirlenmiştir (p0,000). Sağlık okuryazarlık durumuna göre annelerin YEBBA puan ortalamalarının değiştiği, sınırlı sağlık okuryazarlığına sahip annelerin YEBBA puan ortalamalarının, yeterli okuryazar grupta olan annelerin YEBBA puan ortalamalarından daha düşük olduğu belirlenmiştir (p0,000). Sonuç: Araştırma bulguları annelerin evde bebek bakım bilgilerinin orta düzeyde, sağlık okuryazarlık düzeylerinin orta düzeyde olduğunu göstermiştir. Sağlık okuryazarlığı arttıkça YEBBA puanlarının arttığı belirlenmiştir. Aile hekimliği tarafından yürütülen gebelik izlemleri sürecinde bebek bakım bilgisine yönelik eğitimlerin süre ve içerik olarak genişletilmesi, gebe ve annelere yönelik sunulacak eğitimlerde annenin eğitim durumunun göz önüne alınması ve sağlık okuryazarlık düzeylerinin belirlenerek, bu doğrultuda eğitim içeriklerinin oluşturulması ve yürütülmesi önerilebilir.Summary:Objectives: The aim of this study is to investigate the effect of health literacy levels of mothers of infants hospitalized in neonatal intensive care unit at home baby care knowledge. Methods: This descriptive and analytical study was carried out with 129 mothers who were hospitalized in the neonatal intensive care units of Istanbul Koc University Hospital and Izmir Cigli Regional Training Hospital. Data were collected between December 2018-2019 June using the Neonatal Home Care Information Form (YEBBA) and Newest Vital Sign Test (NVST). The data were analyzed in SPSS 25.0 program. Results: The mean YEBBA score of the mothers was 17.79 ± 4.66 (Median 19, min-max: 3-28). High school, university graduates and working mothers (p0.000), the additional dose of antipyretics and mothers who know to give the appropriate amount of fruit juice (p 0.017) have higher YEBBA average score. 65.1 of mothers had 0-1 level (limited), 16.3 had possible limited (2-3 points) and 18.6 had sufficient (4-6 points) health literacy. It was determined that the mothers of the infants hospitalized in the Regional Training Hospital had more limited health literacy, while the mothers of the infants in the private hospital had adequate health literacy level (p 0.000). According to the health literacy status, it was determined that the average of YEBBA scores of the mothers changed and the average of YEBBA scores of the mothers with limited health literacy was lower than the average of the mothers in the adequate literacy group (p 0,000). Conclusions: The findings of the research showed that mothers' knowledge of home baby care was moderate and health literacy levels were moderate. As health literacy increased, YEBBA scores had increased. In the course of pregnancy follow-ups carried out by the family physician, it may be suggested to extend the trainings for infant care information in terms of duration and content, taking into account the educational status of the mother in the trainings to be offered for pregnant and mothers, determining the health literacy levels and creating and conducting educational contents in this direction Daha fazlası Daha az

Romatoid artritli bireylerde özbakım davranışları ölçeğinin türkçe geçerlik ve güvenirliği

BERNA CAFER

Yüksek Lisans | 2018 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Bu araştırmanın amacı Özbakım Davranışları Ölçeği (ÖBDÖ)/Self-Care Behaviour Scale (SCBC)’nin Türk romatoid artritli hasta popülasyonunda özbakım davranışlarını ne düzeyde yerine getirdiklerini ölçmede geçerli ve güvenilir bir araç olup olmadığının sınanmasıdır.Araştırma 1 Şubat - 30 Ağustos 2017 tarihleri arasında bir üniversite hastanesinin romatoloji polikliniğine başvuran ve araştırmaya dâhil edilme kriterlerine uyan 119 romatoid artritli bireyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama araçları olarak ÖBDÖ ve MDHAQ kullanılmıştır. Dil geçerliliği için ölçeğin Türkçeden İngilizceye ve geri çevirisi yapılmıştır. Çevirisi ya . . .pılan ölçek maddelerinin kapsam geçerliliği için 10 uzman görüşü alınarak ölçeğin son hali verilmiş ve bu form hastalara uygulanmıştır.ABSTRACTThe aim of this research is Self-Care Behaviors Scale (SCBC) of the Turkish population of patients with rheumatoid arthritis to measure what they had fulfilled their level of self-care behavior is to test whether there is a valid and reliable tools.This study was conducted with 119 patients with rheumatoid arthritis who applied to the rheumatology polyclinic of a university hospital in İzmir between 1 February and 31 August 2017. In this study, ÖBDÖ and MDHAQ were utilized as a data collection tools. SCBC's language, scope, structure validity and reliability studies have been carried out. For validity of language, first, English was translated to Turkish, then Turkish was translated to English vice versa. For the scope validity, 10 expert opinions were taken and the put into final form. After the translation was completed, the study applied to the patients Daha fazlası Daha az

Paternal depresyonun erken bebeklik döneminde baba-bebek bağlanmasına etkisi

Işık, Sabiha

Yüksek Lisans | 2019 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Özet:Giriş- Amaç: Bu çalışmanın amacı paternal depresyonun erken bebeklik döneminde bababebek bağlanmasına etkisini belirlemektir. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu araştırma, Aralık 2018-Ağustos 2019 tarihleri arasında eşi İzmir Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde doğum yapmış örneklem kriterlerine uyan 124 baba ile yürütülmüştür. Veriler, Birey Tanıtım Formu, Edinburgh Postpartum Depresyon Ölçeği (EPDÖ) ve Baba-Bebek Bağlanma Ölçeği kullanılarak ve iki izlem yapılarak toplanmıştır. Birinci izlem doğum sonrası birinci gün babalarla yüzyüze görüşülerek, ikinci izlem doğumdan sonra ikinci . . .ayda telefon ile görüşülerek yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler, Mann Whitney U ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Babaların doğum sonrası birinci günde EPDÖ puan ortalaması 5,25±4,58, ikinci ayda 4,58±4,20 olup, aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Doğum sonrası birinci günde depresyon riski 16,9 iken, bu oran ikinci ayda 14,5'tir. Babaların doğum sonrası ikinci aydaki Baba-Bebek Bağlanma Ölçeği toplam puan ortalaması 78,57±8,52, Sabır ve Hoşgörü alt ölçeği puan ortalaması 34,46±6,75, Etkileşimde Zevk alt ölçeği puan ortalaması 26,45±3,92 ve Sevgi ve Gurur alt ölçeği puan ortalaması 17,65±1,90 olarak belirlenmiştir. Doğum sonrası birinci günde ve ikinci ayda depresyon riski yüksek olan babaların doğum sonrası ikinci aydaki Baba-Bebek Bağlanma Ölçeği toplam puan ortalaması ve Sabır ve Hoşgörü alt ölçek puan ortalaması depresyon riski olmayan babalara göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde düşüktür. Sonuç: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre babalardaki depresyon riski erken bebeklik döneminde baba-bebek bağlanmasını olumsuz etkilemektedir. Paternal postpartum depresyon riski doğum sonrası birinci güne göre ikinci ayda azalmış olmasına rağmen halen devam etmektedir.Summary:Introduction-Aim: This study aims to determine the effect of paternal depression of fatherinfant bonding in early babyhood. Method: This descriptive and cross-sectional study was conducted with 124 fathers meeting the sample criteria whose spouse gave birth in the Tepecik Training and Research Hospital, University of Health Sciences, İzmir between the dates of December 2018 and August 2019. Data were collected by using Individual Identification Form, Edinburgh Postpartum Depression Scale (EPDS) and Father-Infant Bonding Scale and by realizing to follow-up. While the first follow-up was performed through face-to-face interviews with fathers on the postpartum first day, the second follow-up was carried out via telephone in the postpartum second month. Descriptive statistics, Mann Whitney U and correlation analysis were used to evaluate the data. Results: The mean EPDS scores of the fathers regarding the postpartum first day was 5,25±4,58 and 4,58±4,20 for the postpartum second month, thus, the difference between them is statistically significant. While the risk of depression on the postpartum first day was 16,9, it was 14,5 for the postpartum second month. Several scores of the fathers in the postpartum second month were found as follows: The mean of of Father-Infant Bonding Scale total score, 78,57±8,52 the mean score of Patience and Tolerance subscale, 34,46±6,75 the mean score of Pleasure in Interaction subscale, 26,45±3,92 and the mean score of Affection and Pride subscale 17,65±1,90. The mean total score of Father-Infant Bonding Scale and the mean scores of Patience and Tolerance subscale of the fathers with high risk of depression on the postpartum first day and postpartum second months were statistically significantly lower compared to fathers without risk of depression. Conclusion: Based on the results of the research, it is possible to say that the risk of depression in fathers adversely affects father-infant bonding during early babyhood. Although the risk of paternal postpartum depression has decreased in the postpartum second months compared to the postpartum first day, the risk continues Daha fazlası Daha az

Antikoagülan ilaç kullanan bireylerde ilaca uyumu etkileyen faktörler

GİZEM ARSLAN

Yüksek Lisans | 2019 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

ÖZETGiriş: Antikoagülan ilaçlar, tedavi boyunca yakından takip edilmesi gereken terapötik aralığı oldukça dar olan ilaçlardır. Bu ilaçları kullanan bireylerin ilacın etkisi ve kullanımı hakkında gerekli olan bilgiye hakim olması ve ilacı kullanırken izlemi hayati önem taşımaktadır.Amaç: Araştırmanın amacı antikoagülan ilaç kullanan genç yetişkin(18-65 yaş) ve yaşlı (65 yaş üzeri) hastalarda ilaç uyumunu etkileyen faktörlerin incelenmesidir.ABSTRACTIntroduction: Anticoagulant drugs are drugs that are quite narrow in their therapeutic range, which should be closely monitored throughout the treatment. It is vital that individuals who u . . .se these drugs have a knowledge of the effect and use of the drug and that the use of the drug is essential. Inadequate and inaccurate administration of drugs with life-threatening side effects, such as anticoagulant drugs, can lead to permanent or vital consequences beyond the benefit of the individual. In addition to monitoring the responses to the drug in patients who are taking anticoagulant medication, informing the patient and his family is one of the important responsibilities of the nurse within the scope of the counseling and training roles. Aim: The aim of this study was to investigate the factors affecting drug compliance in young adult (18-65 years) and elderly (over 65 years) patients using anticoagulant drugs Daha fazlası Daha az

İnflamatuar bağırsak hastalıklarında beslenme alışkanlıklarının yaşam kalitesine etkisi

Mete, Aslıhan

Yüksek Lisans | 2019 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Özet:İNFLAMATUAR BAĞIRSAK HASTALIKLARINDA BESLENME ALIŞKANLIKLARININ YAŞAM KALİTESİNE ETKİSİ Giriş-Amaç: İnflamatuar bağırsak hastalığı atak ve remisyon süreçlerinden oluşan ve bireyin yaşamını derinden etkileyen kronik bir hastalık olmakla birlikte, insidansı giderek artmaktadır. Hastalığın remisyonunun sağlamasında ise ilk başvurulan yol medikal tedavi olmakla birlikte beslenme alışkanlıkları ve uygulanan diyet sistemi de hastalığın prognozunun kontrolünde etkili olabilmektedir. Bu çalışmanın amacı bireye özgü ve semptomlar üzerine belirlenen beslenme alışkanlıklarının yaşam kalitesi üzerine etkisini incelemektir. Materyal-metod: . . .Bu araştırma yarı deneysel (tek gruplu ön test-son test), prospektif, illişkisel tipte araştırma olup İKÇÜ Atatürk Eğitim Araştırma Hastanesi Gastroenteroloji Bölümü'nde takipli olan 30 İBH tanılı birey seçilip örneklem oluşturulmuştur. Örneklem grubunun sosyodemografik özellikleri, hazırlanan anketle öğrenilmiştir. Ardından beslenme alışkanlıkları testi ve yaşam kalitesi ölçekleri pre-test (0. Ay) olarak uygulanmıştır. Bu testlerden sonra katılımcılara beslenme alışkanlıkları eğitimi verilip aynı anketler post-test (3. Ay) uygulanmıştır. Sonuç: Bireye ve semptomlara özgü uygulanan beslenme alışkanlığı eğitiminin İBH tanılı hastaların yaşam kalitesini anlamlı olarak arttırdığı bulunmuştur.Summary:THE EFFECT OF NUTRITIONAL HABITS ON THE QUALITY OF LIFE IN INFLAMMATORY BOWEL DISEASES Introduction-Aim: Inflammatory bowel disease is a chronic disease, which consists of exacerbation and remission processes and deeply affects the life of the individual, but its incidence is gradually increasing. Although medical treatment is the first way to achieve remission Nutritional habits and diet system may also be effective in controlling the prognosis of the disease. The aim of this study was to investigate the effects of nutritional habits specific to the individual and symptoms on quality of life. Materials and Methods: This study was a quasi-experimental (single-group pre-test-post-test), prospective, relational type of study. The sociodemographic characteristics of the sample group were learned by a questionnaire. Nutritional habits test and quality of life scales were applied as pre-test (0 months). After these tests, the participants were given nutritional habits training and the same questionnaires were administered post-test (3rd month). Conclusion: Nutritional habits training specific to the individual and symptoms was found to significantly improve the quality of life of patients with IBD Daha fazlası Daha az

Tip 2 diyabetes mellitus tanılı 18-64 yaş arası yetişkinlerde beslenme okuryazarlığı ve öz etkililiğin diyabet ve öz bakım aktivitelerine etkisi

Ündey, Ezgi

Yüksek Lisans | 2019 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Özet:TİP 2 DİYABETES MELLİTUS TANILI 18-64 YAŞ ARASI YETİŞKİNLERDE BESLENME OKURYAZARLIĞI VE ÖZ ETKİLİLİĞİN DİYABET ÖZ BAKIM AKTİVİTELERİNE ETKİSİ Giriş ve Amaç: Tanımlayıcı ve analitik tipteki bu araştırmanın amacı bir aile sağlığı merkezine kayıtlı 18-64 yaş arası Tip II Diyabetes Mellitus tanılı yetişkinlerin beslenme okuryazarlığı ve öz etkililiğin diyabet öz bakım aktivitelerine etkisinin incelenmesidir. Gereç-Yöntem: Araştırma İzmir iline bağlı merkez Karabağlar ilçesi 13 No'lu Bahçelievler Aile Sağlığı Merkezinde 200 Tip 2 Diyabetli Birey ile yürütülmüştür. Veri toplamada sosyodemografik ve sağlık özelliklerini içeren Bilgi F . . .ormu, Beslenme Okuryazarlığı Ölçeği, Diyabet Öz Bakım Ölçeği (DÖBÖ) ve Diyabet Öz Etkililik Ölçeği (DÖÖ) kullanılmıştır. Veriler Aralık 2018-Mayıs 2019 tarihleri arasında toplanmıştır. Veriler SPSS 25.0 programında analiz edilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılanların 65'i kadın (n:130), yaş ortalaması 52,9±9,34'dür. Bireylerin beslenme okuryazarlığı 74,5'inde yeterli, 24,9'unda sınırda, 2'sinde yetersizdir. Lise ve üniversite mezunlarında beslenme okuryazarlığı yeterli, ilkokul/ ortaokul mezunlarında sınırlıdır (x221,44 p0.000). Diyabete ilişkin eğitim almayanların Genel Beslenme Bilgisi düzeyleri yetersiz/sınırlıdır (X210,11 p0,006). DÖBÖ ölçek puan ortalamaları 88,03±14,77, DÖÖ toplam ölçek puan ortalamaları 69,87±16,60'dır. DÖÖ ile DÖBÖ toplam ölçek puanları arasında pozitif yönde, güçlü, ileri (r0,73 Daha fazlası Daha az

Zihinsel yetersizliği olan çocukların babalarında ebeveyn öz yeterliği ve algılanan sosyal desteğin aile yükü ile ilişkisi

Karlıoğlu, Ayşe

Yüksek Lisans | 2017 | Sağlık Bilimleri Enstitüsü

ÖZETZihinsel yetersizliği bulunan bir çocukla yaşamak ve bu çocuğun bakımını yapmak aile üyelerinde stres ve kaygı yanında yüklenme (burden) duygusu da yaratır. Bu çalışma, zihinsel yetersizliği olan çocukların babalarında ebeveyn öz yeterliği ve algılanan sosyal desteğin aile yükü ile ilişkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu çalışma, İzmir’de merkez ilçelerde bulunan Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezleri’nde yer alan örneklem kriterlerine uygun zihinsel yetersizliği olan çocuğa sahip 100 baba ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada araştırmacılar tarafından oluşturulmuş olan Birey Tanıtım Formu ile ÇBASDÖ, Ebeveyn Öz Yeterlik . . .Ölçeği ile Aile Yükü Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Veriler babalar ile yüz yüze görüşülerek anket yöntem ile toplanmıştır. Çalışmaya göre ebeveyn öz yeterliği toplam ölçek puanı ile algılanan sosyal destek ölçeği toplam puanı ve aile yükü ölçeği ekonomik yük alt boyutu ölçek puanı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Çalışmada algılanan sosyal destek ölçeğinin toplam ölçek puanı ile aile yükü toplam ölçek puanı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. Çalışmada algılanan sosyal destek ölçeği ve aile yükü ölçeği toplam ve alt boyutları ölçek puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki bulunmaktadır. Zihinsel yetersizliği olan çocuğa sahip babaların algıladığı sosyal destek ve öz yeterlik algısı ile aile yükü arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık vardır. Zihinsel yetersiz çocuğu olan babaların yaşadığı stres, algıladığı sosyal destek, öz yeterlik algısı ve aile yüklerinin belirlenmesine yönelik olarak daha fazla ileri araştırmaların yapılması önerilmektedir.ABSTRACTThe socio-demographic characteristics of the child with intellectual deficiency and his/her family, the type and level of the deficiency, affects the amount of the feeling of burden. At the same time, self-efficacy and social support are also influential on family burden perceived by parents. This study was conducted to determine the relationship between parental self-efficacy, perceived social support and family burden on fathers of children with intellectual deficiency. This study was conducted with 100 fathers whose children with intellectual deficiency is appropriate to the sampling criteria, in Special Education and Rehabilitation Centers located in central districts of Izmir. In the study, the Individual Identification form, the Multidimensional Perceived Social Support Scale, the Parent Self-Efficacy Scale and the Family Burden assessment scale were used, which were prepared by researchers themselves. The data were collected by survey method through face-to-face interviews with fathers. According to study, there was a statistically significant relationship between parent self-efficacy total scale score, perceived social support scale total scale score, family burden scale and economic burden subscale score. In the study, a statistically significant relationship was found between total scale score of the perceived social support and the total scale score of the family burden scale. In the study, statistically, there is a significant relationship between perceived social support scale and family burden scale and total of subscale scale scores. There is a statistically significant difference between the social support and self-efficacy perceived by fathers of children with intellectual disability and family burden. It is suggested that further research should be done to determine the stress experienced by fathers of children with intellectual disability, perceived social support, self-efficacy perception and family burden Daha fazlası Daha az

6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu kapsamında yükümlülüklerimiz ve çerez politikamız hakkında bilgi sahibi olmak için alttaki bağlantıyı kullanabilirsiniz.

creativecommons
Bu site altında yer alan tüm kaynaklar Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Platforms