“Meclisî’nin Mir’âtü’l-ʻukûl’ü Özelinde Şîa’da Hadis Şerhçiliği” adlı tezimiz, giriş ve üç bölümden oluşmuştur. Giriş bölümünde çalışmamızın konusu, amacı, metodu ve literatür değerlendirmesine yer verilmiştir. Birinci bölümde Şîa hadis şerhçiliğinin tarihî seyri üzerinde durulmuştur. Özellikle Şîa hadis tarihinin tanzim ve tekmil dönemi olarak kabul edilen X./XVI.- XII./XVIII. yüzyıllar arasında başta Kütüb-i Erbaa olmak üzere birçok esere yazılan şerhler zikredilmiş; bunların genel özellikleri belirtilmiştir. İkinci bölümde Meclisî’nin yetiştiği ilmî arka plan, ailesi, hocaları, talebeleri v ...Daha fazlası
Bu çalışmada, Şevkânî’nin (ö. 1250/1834) Mecdüddîn Abdüsselâm b. Teymiyye’nin (ö. 652/1254) ahkâm hadislerine dair eseri “Münteka’l-ahbâr fî ehâdîsi’l-ahkâm” adlı hadis eseri üzerine yaptığı Neylül-evtâr şerh münteka’l-ahbâr min ehadîs-i seyyidi’l-ahyâr adlı şerhi ile Hüseyin b. Bedreddîn’in (ö. 662/1264) Yemen’de Zaidi tarafından onaylanan kitaplardan biri olan Şifâü’l-üvâm adlı eseri üzerine yazdığı Veblü’l-gamâm alâ Şifâʾi’l-uvâm esas alınmıştır. Çalışmanın amacı Şevkânî’nin şerhçiliği ve onun kendisinden önce telif edilmiş olan hadis şerhlerine ve şârihlere yönelttiği tenkit ve değerlendir ...Daha fazlası
Ehl-i sünnet’ten sonra İslam’ın ikinci büyük mezhebi olan İsnâaşeriyye İmâmiyye’sinin hadis anlayışı, Ehl-i sünnet’in anlayışından özellikle hadislerin kaynağı ve sahâbenin güvenilirliği hususunda farklılık arz etmektedir. Şîa’nın ortaya çıkmasıyla birlikte teşekkül etmeye başlayan söz konusu hadis anlayışı, imamların söz, fiil ve takrirlerinin “Sünnet” olduğu ekseninde oluşan hadis külliyatlarıyla desteklenmiştir. Bu eserlerdeki haberlerin doğruluğu ve yanlışlığı Ehl-i sünnet’in hadis kritik metotları dışında bir yöntemle ele alınmış ve değerlendirilmiştir. İsnâaşeriyye İmâmiyesi’nde ilk beş ...Daha fazlası
6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu kapsamında yükümlülüklerimiz ve çerez politikamız hakkında bilgi sahibi olmak için alttaki bağlantıyı kullanabilirsiniz.